skierować się

См. также в других словарях:

• skierować (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. skierowywać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kierować [skierować] kroki {{/stl 7}}{{stl 8}}{dokądś} {{/stl 8}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• skierowywać się – skierować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} udawać się w pewnym kierunku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skierował się w stronę zamku. Po opuszczeniu portu statek skierował się na północ. Zainteresowanie wszystkich skierowało się ku jego osobie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• skierować — dk IV, skierowaćruję, skierowaćrujesz, skierowaćruj, skierowaćował, skierowaćowany skierowywać ndk VIIIa, skierowaćowuję, skierowaćowujesz, skierowaćowuj, skierowaćywał, skierowaćywany «nadać pewien kierunek (w zn. fizycznym lub umysłowym),… …   Słownik języka polskiego

• obrócić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}obracać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}obrócić się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, obrócić sięcę się, obrócić sięci się, obrócić sięróć się {{/stl 8}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• podawać się – podać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mówić, pisać, informować, że jest się kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podawać się za posła. Podawać się za kogoś innego. Wypełniając formularze, podał się za obywatela Niemiec. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pomylić się w adresie — {{/stl 13}}{{stl 7}} skierować pretensje, zarzuty do niewłaściej osoby : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś pomylił się w adresie, zgłaszając swoje obiekcje. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zwrócić — dk VIa, zwrócićcę, zwrócićcisz, zwróć, zwrócićcił, zwrócićcony zwracać ndk I, zwrócićam, zwrócićasz, zwrócićają, zwrócićaj, zwrócićał, zwrócićany 1. «skierować w jakąś stronę; ustawić coś jakąś stroną ku czemuś; skręcić, wykręcić w jakimś… …   Słownik języka polskiego

• wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …   Słownik języka polskiego

• nawrócić — dk VIa, nawrócićcę, nawrócićcisz, nawrócićwróć, nawrócićcił, nawrócićcony nawracać ndk I, nawrócićam, nawrócićasz, nawrócićają, nawrócićaj, nawrócićał, nawrócićany 1. «skierować się na poprzednie miejsce, udać się z powrotem, zjawić się po raz… …   Słownik języka polskiego

• spojrzeć — dk VIIb, spojrzećjrzę, spojrzećjrzysz, spójrz a. spojrzyj, spojrzećjrzał, spojrzećeli spoglądać ndk I, spojrzećam, spojrzećasz, spojrzećają, spojrzećaj, spojrzećał 1. «skierować, zwrócić wzrok, oczy; rzucić okiem, popatrzeć; o oczach, wzroku:… …   Słownik języka polskiego

• skierowanie — n I 1. rzecz. od skierować. 2. lm D. skierowanieań «urzędowe polecenie przyjęcia kogoś do czegoś; papier, formularz z takim poleceniem» Skierowanie do szpitala, do sanatorium. Otrzymać skierowanie do pracy. skierowanie się rzecz. od skierować się …   Słownik języka polskiego